Henüz değil ama az kaldı. Renklerine rağmen sempati duyduğum bir takımdır Göztepe. Taraftarları ateşlidir, takımını çok sever falan filan ama sempatimin bununla alakası yok, üzgünüm. Küçükken, yani seneler önce, çok iyi futbol oynarmışım. Göztepe'den biri babamla konuşmaya kadar gelmiş. Babam eve uzak, okulu var vs. gibi sebeplerle kibarca kabul etmemiş. Futbolcu olmamı bu kadar istediği ve yeteneğime bu kadar güvendiği halde bunu yapmasını hiç bir zaman anlamadım. Zaten söylemediler bana böyle bir şey olduğunu. Söyleseler çocuk yaşımla ölesiye karşı çıkardım. Daha sonra açıkladıklarında da tepkim pek farklı olmadı.
O günlerden beri boğazımda bir yumrudur Göztepe. Hiç maçına gitmedim, gidemedim... Diyeceksiniz ki, Göztepe'de oynasan sanki bir şey olacaktı. Haklı olabilirsiniz ama, ya olacaksa? Başka kulüplerde denedim şansımı, iyi de oynadım ama hiçbiri Göztepe kadar büyük bir takım değildi. Şimdi afedersiniz götü göbeği salıp, eskiden ne top oynardım hafız kıvamında halı sahalarda geziyorum. Oysa o eski halimden eser yok şimdi...
Neyse konudan uzaklaştık. Göztepe camiasına hayırlı olsun. Yolları başarıyla kesişsin hep...
Galatasaray:3-2:Tottenham Hotspur
-
Ayaktopunu İngilizlerin icat edip, sömürgeler vasıtasıyla gittikleri
ülkelerde tanıtmaları sonrası geçen yıllarla birlikte her millet kendi
çapında bir ...
0 Yorum yapın!: